Contents
(ลำ) | |||||||
- โอย | - | เดชาย | - มา | มาอ้าย | มาไป | ชมถิ่น | - มา |
มาอ้าย | มาไป | ชมถิ่น | ทางกาฬสินธุ์ | บ้านน้อง | สิลองเว้า | สู่ฟัง | - บ่ |
ต้องตั้ง - | ใจต่อ | รอฝน | ถึงฤดู | ปักดำ - | สิหลั่งลง | ทางน้ำ - | - ตาม |
คลองน้อย | - ซอยมา | จากเขื่อน | คือจั่งเดือน | ส่องแจ้ง | บ่มีเศร้า | เก่าหมอง | - ตา |
เหลียวมอง | จ้องเขื่อน | ลำปาว | - ตา | เหลียวมอง | จ้องเขื่อน | ลำปาว | นั่งภูสิงห์ |
สูงยาว | เป็นทิวทัศน์ | งามตา - | - ถึง | เดือนห้า | - สงกรานต์ | เดือนม่วน | จนคำนวณ |
บ่ได้ - | โอยไหลเข้า | อั่งโฮม | - | - | - | - | - |
- | - | - | - | - สุขสม - | ชมแดน | สีสด | จังหวัดงาม |
หมดจด | - เหมือนดั่ง | เมืองแมน | - | ได้ชม - | สมใจ | สุขแสน - | - บ่มี |
ยากแค้น | กาฬสินธุ์ | โสภา | - | - เอ้ามา | - มา | - มา | - |
- เอ้ามา | - พี่ | - มากราบ | - ให้ท่าน | ได้ทราบ | - ว่าพี่ | มาเยือน | - |
เก็บดอกไม้ | จุดธูป | จุดเทียน | - | เก็บดอกไม้ | จุดธูป | จุดเทียน | - ยกมือ |
เหนือเศียร | ให้ท่านช่วย | คุ้มครอง | - | - รูปจำลอง | พระโสม | พระมิตร | - |
- รูปจำลอง | พระโสม | พระมิตร | - เหมือนดัง | ดวงจิต | ของชาว | น้ำดำ | - |
กราบกราน | ทุกวัน | เย็นค่ำ | เพราะเป็น | ผู้นำ - | กาฬสินธุ์ | ถิ่นงาม | - หัน |
มาเว้า - | เมืองงาม | นามแก่น | - หัน | มาเว้า - | เมืองงาม | นามแก่น | แฟนพูไป |
อาจฮู้ - | ดูแล้ว | เที่ยวมางาม | ? | - ฟ้า | เกินม่วน | หัวใจ | แฟนพุไป |
เที่ยวชม | สิบ่ลืม | เมืองน้อง | - บ่ลืม | เมืองน้อง | - | - | - |
- | - |
sound: LamPhwun.wma
(เข้าจังหวะ) | |||||||
เอาเด้อ | - สิบสอง | สิงหา | บรรจบ | ครบแล้ว | - | ครบแล้ว | ชาวอีสาน |
ทุกเหล่า | ขอให้พระ | แม่เจ้า | อย่ามีเศร้า | เก่าหมอง | - ดุจ | ดังดวง | - คัน |
ดอกไม้ | - | ดอกไม้ | บานทั่ว | ไทยอีสาน | ว่าแต่บาน | ปรีดิ์เปรม | สุขเกษม |
สำราญ | ทั่วอีสาน | เหนื้อใต้ | - มวล | ชาวไทย | - อัน | ทั้งค่าย | - |
ทั้งค่าย | ดีใจ | ซ่อยซื่น | คุณพ่อแม่ | เปี่ยมล้น | บ่มีแห้ง | เฮือดหาย | - เปรียบ |
เสมือน | - อัน | แม่น้ำ | - | แม่น้ำ | สายใหญ่ | อาโป๋ | พระเสโท |
ไหลริน | ท่านบ่หัว | ซาซ่ำ | - เป็น | ห่วงนำ | - ประชา | ชาวเชื้อ | - |
ชาวเชื้อ | บนดอย | คอยล่ำ | - สัจ | (จา)ธรรม | ของพระแม่ | เปลี่ยมล้น | - |
เปลี่ยมล้น | จนก้อง | ทั่วแผ่นดิน | - ได้ | ยินเด้อ | - ได้ | ยินซ๋า | ทั่วพารา |
เหนือใต้ | - | เหนือใต้ | พวกหมู่เฮา | ชาวไทย | ถวายน้อม | วันแม่ | - สิบสอง |
สิงหา | ชาวไทย | ทั่วหล้า | - | ทั่วหล้า | ขอน้อม | ยื่นถวาย | - พระ |
องค์สุข | - คั่น | ส(า)บาย | ทั้งว(อ) | รกายสั้ม | - | กายสั้ม | บารมี |
ของท่าน | - ทุก | สิ่งผอง | พระให้ได้ | บันดาล | - | บันดาล | ชาวอีสาน |
ใหญ่น้อย | - | ใหญ่น้อย | เฮาได้ | พึ่งบุญ | |||
(บรรเลง) | |||||||
- คุณ | เอ้ยคุณ | คุณพระแม่ | มากล้น | - | มากล้น | ยิ่งใหญ่ | ไพศาล |
เปรียบเสมือน | พอปาน | แม่นที | กะเป็นได้ | - หยด | หนึ่งนั้น | น้ำพระทัย | ของท่าน |
- | ของท่าน | โชลมดิน | พื้นแผ่น | แผ่ลงไป | ทั่วแคว้น | จนก้อง | ทั่วแผ่นดิน |
- อีก | ทั้งจอม | - องค์ | ภูมินทร์ | คู่บา | รมีท่าน | - บุญ | สมภาร |
- คั่น | ล้นเกล้า | - | ล้นเกล้า | เหนือเศียร | เกล้ากระหม่อม | - สิบสอง | สิงหา |
ชาวไทย | ทั่วหล้า | - | ทั่วหล้า | พากันพร้อม | สดุดี | - ฑีฆา | ยุกา |
- คั่น | โห-ตุ | พระมหา | ราชินี | - ก(า) | ษัตรีย์ | - ของ | ชาวไทย |
- ให้ | อยู่เย็น | - | อย่ามีฮ้อน |
คำศัพท์ : คั่น = ถ้า-, อาโป๋ (อาโป) = น้ำ, พระเสโท = เหงื่อ, น้ำพระทัย = น้ำใจ, ภูมินทร์ = พระภูมิเจ้าที่ ฑีฆายุ=อายุยืน, โหตุ = จงมี, นที [นะ-ที] = น้ำ, แม่นที = แม่น้ำ